- English
- Español
- Português
- русский
- Français
- 日本語
- Deutsch
- tiếng Việt
- Italiano
- Nederlands
- ภาษาไทย
- Polski
- 한국어
- Svenska
- magyar
- Malay
- বাংলা ভাষার
- Dansk
- Suomi
- हिन्दी
- Pilipino
- Türkçe
- Gaeilge
- العربية
- Indonesia
- Norsk
- تمل
- český
- ελληνικά
- український
- Javanese
- فارسی
- தமிழ்
- తెలుగు
- नेपाली
- Burmese
- български
- ລາວ
- Latine
- Қазақша
- Euskal
- Azərbaycan
- Slovenský jazyk
- Македонски
- Lietuvos
- Eesti Keel
- Română
- Slovenski
- मराठी
- Srpski језик
Tofacitinib Biyolojik Olmayan DMARD'lardan Daha Etkili, Tek Başına ve Kombinasyonlarda
2022-02-25
Tofacitinib (Xeljanz markası altında pazarlanmaktadır), şu anda RA tedavisi için onaylanmış bir oral Janus kinaz inhibitörüdür. Ulusal Sağlık Enstitüleri ve Pfizer arasındaki benzersiz bir kamu-özel ortaklığında geliştirildi. İlaç, bazı önemli güvenlik endişeleri ve enfeksiyonlar ve diğer olumsuz olaylar nedeniyle olası yaralanma ve ölüm hakkında bir kutu uyarısı ile birlikte gelse de, yalnızca RA tedavisi için değil, aynı zamanda bazı dermatolojik durumlar için de potansiyele sahip olabilir.
RA'lı hastalar, enflamatuar semptomları kontrol etmek için sıklıkla glukokortikoidler (GC'ler) ile birlikte tedavi alırlar. İncelemenin amacı, oral GC'lerin varlığının veya yokluğunun, monoterapi olarak veya biyolojik olmayan DMARD'larla kombinasyon halinde tofasitinibin etkinliği üzerinde bir etkisi olup olmadığını belirlemekti.
Tofasitinib etkililik verileri, altı Faz 3 çalışmasından analiz edilmiştir. MTX'e, biyolojik/biyolojik olmayan DMARD'lara veya TNF inhibitörlerine (TNFi) yetersiz yanıt (IR) olan hastaların MTX veya diğer biyolojik olmayan DMARD'larla kombinasyon halinde tofasitinib aldığı dört çalışmadan veriler toplanmıştır.
İki P3 tofasitinib monoterapi çalışmasından, ORAL Solo (DMARD-IR hastalarında) ve ORAL Start (daha önce MTX almamış hastalarda) elde edilen veriler ayrı ayrı analiz edilmiştir. P3 tofacitinib klinik programında, kayıttan önce GC (>10 mg/gün prednizon veya eşdeğeri) alan hastaların çalışma boyunca sabit bir dozda kalmaları gerekmiştir.
Toplamda, tofasitinib ile tedavi edilen 3.200 hasta analize dahil edildi. Sonuçlar, P3 monoterapi çalışmalarında ORAL Solo ve ORAL Start'ta tofasitinib ile tedavi edilen 279 (%57) ve 354 (%46) hastanın, havuzda tofasitinib ile tedavi edilen 1.129 (%58) hasta ile birlikte sırasıyla GC'ler kullandığını göstermektedir. P3 kombinasyon çalışmaları. Her çalışmada, başlangıç demografisi ve hastalık özellikleri, eşzamanlı GC kullanımından bağımsız olarak benzerdi.
Tofasitinib ile tedavi edilen hastalar, neredeyse tüm etkinlik son noktaları için karşılaştırma kollarına kıyasla önemli ölçüde daha yüksek tedavi yanıtlarına sahipti. Eşzamanlı GC kullanımına bakılmaksızın tofasitinib ile benzer tepkiler gözlendi.
RA'lı hastalar, enflamatuar semptomları kontrol etmek için sıklıkla glukokortikoidler (GC'ler) ile birlikte tedavi alırlar. İncelemenin amacı, oral GC'lerin varlığının veya yokluğunun, monoterapi olarak veya biyolojik olmayan DMARD'larla kombinasyon halinde tofasitinibin etkinliği üzerinde bir etkisi olup olmadığını belirlemekti.
Tofasitinib etkililik verileri, altı Faz 3 çalışmasından analiz edilmiştir. MTX'e, biyolojik/biyolojik olmayan DMARD'lara veya TNF inhibitörlerine (TNFi) yetersiz yanıt (IR) olan hastaların MTX veya diğer biyolojik olmayan DMARD'larla kombinasyon halinde tofasitinib aldığı dört çalışmadan veriler toplanmıştır.
İki P3 tofasitinib monoterapi çalışmasından, ORAL Solo (DMARD-IR hastalarında) ve ORAL Start (daha önce MTX almamış hastalarda) elde edilen veriler ayrı ayrı analiz edilmiştir. P3 tofacitinib klinik programında, kayıttan önce GC (>10 mg/gün prednizon veya eşdeğeri) alan hastaların çalışma boyunca sabit bir dozda kalmaları gerekmiştir.
Toplamda, tofasitinib ile tedavi edilen 3.200 hasta analize dahil edildi. Sonuçlar, P3 monoterapi çalışmalarında ORAL Solo ve ORAL Start'ta tofasitinib ile tedavi edilen 279 (%57) ve 354 (%46) hastanın, havuzda tofasitinib ile tedavi edilen 1.129 (%58) hasta ile birlikte sırasıyla GC'ler kullandığını göstermektedir. P3 kombinasyon çalışmaları. Her çalışmada, başlangıç demografisi ve hastalık özellikleri, eşzamanlı GC kullanımından bağımsız olarak benzerdi.
Tofasitinib ile tedavi edilen hastalar, neredeyse tüm etkinlik son noktaları için karşılaştırma kollarına kıyasla önemli ölçüde daha yüksek tedavi yanıtlarına sahipti. Eşzamanlı GC kullanımına bakılmaksızın tofasitinib ile benzer tepkiler gözlendi.
Araştırmacılar, GC'lerin eklenmesinin tofasitinibin etkinliği üzerindeki etkisini belirlemek için RA'lı GC-naif hastalarda randomize bir klinik çalışma görmek istiyorlar.
